گاو فتنه. [ وِ ف ِ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) حوادث روزگار : شیر دندان نمود و پنجه گشادخویشتن گاو فتنه کرد سقیم.( تاریخ بیهقی چ فیاض ص 381 ).
